بررسی تاثیر فیت مناسب و نامناسب سوکت بر میزان مصرف انرژی در افراد دچارقطع عضو زیر زانو یک طرفه

اهداف: افراد قطع عضو اندام تحتانی باید برای دست‌یابی به راه‌رفتن طبیعی‌تر تلاش بیشتری کنند که این امر منجر به افزایش مصرف ‌انرژی در این افراد در مقایسه با افراد سالم می‌شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر فیت سوکت بر میزان مصرف انرژی هنگام راه‌رفتن در افراد دچار قطع عضو اندام تحتانی بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه‌تجربی در سال 1394، روی 9 فرد قطع عضو زیر زانوی مراجعه‌کننده به مرکز بنیاد جانبازان تهران که به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. اجرای مطالعه در دو مرحله، یکی در شرایط فیت نامناسب و دیگری در شرایط فیت مناسب صورت گرفت. برای ارزیابی فیت سوکت از پرسش‌نامه مقیاس سه‌بعدی قطع عضو و مقیاس راحتی سوکت استفاده شد. میزان انرژی مصرفی آزمودنی‌ها نیز با استفاده از شاخص مصرف فیزیولوژیک اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 19 و توسط آزمون آماری T زوجی صورت گرفت. یافته‌ها: میانگین سرعت راه‌رفتن افراد (0.001=p) و میزان شاخص فیزیولوژیک مصرف انرژی (0.019=p) با فیت نامناسب و با فیت مناسب دارای اختلاف آماری معنی‌دار بود، اما تفاوت ضربان قلب حین استراحت و حین راه‌رفتن در دو مرحله مذکور معنی‌دار نبود (0.093=p). نتیجه‌گیری: افراد قطع عضو اندام تحتانی، با داشتن فیت مناسب انرژی مصرفی کمتری را متحمل می‌شوند و کارآیی آنها در راه‌رفتن بهبود می‌یابد.